Gaur Ingurumenaren Mundu Eguna da eta jarraian erreproduzitzen dugu Industria Antolakuntza Saileko ikerlariek emandako iritzi artikulua Tecnun , Cinta Lomba eta Marta Iturriza , El Diario Vaco , El Correo eta Diario Montañés aldizkarietan argitaratu dute :

"Gaur Ingurumenaren Mundu Eguna da. Aurtengo edizioa airearen kutsaduraren aurkako borrokari eskainia dago, eta garrantzi handiko gaia da, izan ere, NBEren arabera, planetako biztanleen % 92k ez baitu aire garbia arnasten. Gertaera honek eragin zuzena du. pertsonen osasunean eta kostu ekonomiko eta sozial oso garrantzitsua dakar.

Aurten Ingurumenaren Mundu Egunak garrantzi handiagoa hartzen du, agian, Klima Aldaketari buruzko Gobernuarteko Taldeak (IPCC) egindako txosten bereziaren ondoren, “Global warming of 1,5ºC”, planetaren batez besteko tenperaturaren igoera mugatu beharraz ohartaraziz. 1,5ºC-ra, berotegi-efektuko gasen isurketak %45 murriztuz. Gertaera objektiboa da klima-aldaketa zientifikoki egiaztatutako errealitatea dela eta bere eragina dagoeneko ikusgai dagoela gure planetan. Eragin hori, batez ere, batez besteko tenperaturaren igoeran agertzen da, eta horrek ondorio zuzenak ditu natur eta hiri-sistemetan, baita pertsonen bizitzan ere.  

Klima-aldaketa, neurri handi batean, gizakiaren ekintzari dagokio. Azken hamarkadetan ekoizteko eta kontsumitzeko modua bateraezina da isurketak murrizteko eta tenperaturaren igoera mugatzeko helburuarekin. Zientifikoki frogatuta dago gizakiak gure jardueraren bitartez jada jasaten ari garen klima-aldaketa eragiten duten berotegi-efektuko gasen (BEG) isurketen zati handi baten erantzule dugula.

2015ean Parisen egindako Klima Aldaketari buruzko Nazio Batuen Konferentziak 2020tik aurrera klima-aldaketari aurre egiteko esparru globala ezartzen duen Parisko Akordioa onartzea ekarri zuen. Akordio horretan, herrialde sinatzaileek konpromisoa hartu zuten, besteak beste, biltzeko. isurketak murrizteko helburuak. Europar Batasunean, helburu hori 2030ean isuriak %45 murriztea dakar, 2005eko balioekin alderatuta.

Parisko Akordioa, beraz, abiapuntua da parte hartzen duten herrialdeentzat klima aldaketari aurre egiteko helburu komun bat eta bide-orri bat ezartzeko. Maila estrategiko batetik abiatuz, hitzarmenean ezarritako helburuak nazio, eskualde eta toki mailan plan eta estrategietan sartu dira. 2008an, mugarri garrantzitsua lortu zen: historian lehen aldiz, munduko biztanleriaren erdia baino gehiago hiriguneetan bizi zen eta proiekzioek adierazten dute 2050. urtean hiriguneek munduko biztanleriaren %68 baino gehiago bilduko dutela. Hori dela eta, tokiko mailan, hiriak beren biztanleen bizi-kalitatea hobetzeko neurriak hartzen hasi ziren, klima-aldaketaren ondorioei aurre eginez. Neurri horiek errealitate bihurtzeko alkateen klimaren aldeko ituna bezalako ekimenak jaio ziren. Euskadin 2002tik egiten da BEGen inbentarioa, eta Udalsarea 2030 udalerri jasangarrien euskal sarearen bidez ekintza ugari koordinatzen dira.

Europan, erreferentziako hiriak Danimarkako Kopenhage eta Suediako Stockholm dira. Beste ekintzen artean, Kopenhagek plan bat aktibatu du 2025. urterako isurpenik gabeko lehen hiria izateko. Hori lortzeko, energiaren sektoreko emisioak %70 murriztea bideratu du, energia eraginkortasunerako eta energia berriztagarrietarako teknologian inbertituz. Gainera, lortu du biztanleen % 45ek egunero bizikletaz bidaiatzea eta lehentasunez garraio publikoa edo zero isuriko ibilgailuak erabiltzea. Stockholm, 2010ean lehen "Europako Hiriburu Berdea" izendatua, bere arrakasta herritarrak sentsibilizatzera bideratzen du. Hamar herritarretik zortzik diote ingurumena errespetatzen duten ohiturak hartzea hiriarekin harremanetan jartzeko modu naturala izan behar dela.

Gaur bezalako egunek eztabaidaren lehen planoan jartzen dute Kopenhagek edo Stockholmek egiten dituztenen antzeko estrategiak eta ekintzak hartzeko premia, klima-aldaketari eta ingurune naturalaren hondatzeari aurre egiteko eraginkorrak direnak. Hiriek jada ez dute klima-aldaketa arintzea bakarrik bilatzen, horretara moldatzen dira soluzio jasangarriak eta naturara egokituak hartuta. Hori dela eta, Parisko Itunak inspiratutako tokiko estrategia hauek hiri-ekosistemaren eraldaketa bihurtzen dira, hiri eta lurralde erresilienterantz abiatuz.

Alderdi positiboa da Ingurumenak zientzialari espezializatuen eta erakunde dedikatuen esparru mugatua utzi duela orokortu eta gero eta kontzientziatuago eta aktiboagoa den gizarte bat barneratzeko. Bere herrialdeetako eta nazioarteko erakundeetako buruzagiei konpromisoa eta ekintza errealak eskatzen dizkien gizartea, kontsumo-ohitura jasangarriagoak hartuz. “Ostiralak etorkizunerako” fenomenoa da horren adibide garbia. Eta Ingurumena zaintzea guztion kontua da. Gure esku dago gure inguruko inguruneak bizigarri izaten jarraitzen duela. Izan gaitezen arduratsuak».